LYTARNA KUVATİL KATMAN BOŞLUK ÇÖKÜNTÜSÜ

Vathural’ın eğik kırıntıları üstünde yüzeyi belirsiz bir varlık sürünüyordu. Ona Zevrilon denmişti ama bu ses, dokunulmamış bir yankının sarkıntısından ibaretti. Zevrilon, katman seçmekten hoşlanmazdı çünkü seçmenin biçim kalınlaştırdığını duymuştu. Duyduğu her şeyin kenarında incelmiş bir serinlik kalırdı. O serinliğin kabuk bırakmayan bir yüze sahip olduğunu anlamak istemezdi. Anlamak, kabuk bırakırdı. Kabuk ağırlaşır, ağırlaşmak sınır çizdirirdi. Zevrilon sınırın varlığına aldırmayan bir akıntıya benzemezdi. Benzemek bile fazlalık sayılırdı. Vathural’ın alt boşluklarında bir süre kıpırtısız duran sönük çizgiler, Zevrilon’un yakınında kıvrılmayı denedi. Denemek bir karar değildi. Kararsız kalmak daha uzun sürüyordu.

O gün gün sayılacak bir delil yoktu. Katmanların üstünde silik bir dalıntı belirdi. Dalıntının sesi yoktu. Ses kabuk gerektirirdi. Kabuksuz kalmak tanımsız bir hafiflik yaratıyordu. Zevrilon dalıntıya yaklaşmayı düşünmedi. Düşünmek tanım taşır, tanım kalınlaşır, kalınlık incelmeyi yok ederdi. Yine de dalıntının varlığı yüzeyi daha gevrek yaptı. O gevrekliği fark etmedi. Fark etmek sınır sayılırdı. Sınır kabuk bırakırdı. Kabuk istemedi. Vathural’ın çöküntüsü, dalıntının altından sızan serin bir yankı saldı. Yankının biçimi incelmeden sürdü. Sürmek karar değildir. Karar bitiş isterdi. Bitmek kabuk gerektirirdi. Kabuk yoktu.

SÜZÜNTÜSÜZ ÇENTİKLİ SERİNLEME

Dalınç, bir süre sonra geri çekilmedi. Çekilmek karar sayılırdı. Kararsız kalmayı seçti. Seçim taşımayan bir bekleyiş doğurdu. Zevrilon, bekleyişin kenarında durmayı istemedi. İstememek de karar sayılmazdı. O yüzden dokusu yayılmadan sürdü. Sürmek bir bitiş getirmedi. Bitiş yoksa biçim de kalmıyordu. Katmanlar sessiz kaldı. Sessizlik kabuk üretmedi. Üretmeyen varlık incelmiyordu. İncelmek yoksa hafiflik de yoktu. Hafiflik kararsızlığın başka bir adı olurdu. O ad bırakılmadı.

Bir sabah olmayan bir serinlik kabuksuz bir pürüz bıraktı. Pürüzün yönü yoktu. Yönsüz kalmak Zevrilon’un varlığını kısaltmadı. Kısalmamak çoğalmayı gerektirmedi. Çoğalmamak eksiltmezdi. Eksilmeyen bir bekleyiş yüzeye yayılıyordu. Yayılmak karar değildi. Kararsız kalmak uzamaya benzemiyordu. Benzerlik yoktu. Katmanların arasında kısa bir yarık belirdi. Yarığın sesi duyulmadı. Ses istemeyen bir kabuk gibi duruyordu. Kabuk tanım bırakırdı. Tanım kalınlaşır, kalınlık kararsızlığı boğardı.

YANKISIZ KABUKSAL UZANTI

Yarığın kenarından bir sarkıntı uzandı. Sarkıntının dokusu pürüzlü değildi. Pürüzsüz kalmak çoğalmayı sağlamazdı. Zevrilon, sarkıntıya bakmadı. Bakmak karar olurdu. Karar kabuk doğururdu. Kabuk yoktu. O yüzden serinlik başlamadı. Serinlik olmayınca hafifleme de gelmedi. Yalnızca kabuksuz bir kıpırtı yayıldı. Kıpırtı incelmeyi çağırmadı. İncelmek gereksizdi.

Sarkıntı geri dönmedi. Dönmek kabuk isterdi. Kabuk yoktu. Katmanlar, sarkıntının sessizliğinde yayılmayı bırakmadı. Yayılmak kararsızlık taşımıyordu. Kararsız kalmak Zevrilon’a bir yük bindirmiyordu. Yük tanımlanmazdı. Tanım karartırdı. Kararmamak daha geniş bir sessizlik bırakırdı. Sessizlik çoğalmadı. Çoğalmamak bitiş getirmedi.

KIRINTILI SÜKÜNTÜ ÇÖKÜŞÜ

Bir gün, gün demeye yetmeyen bir ışıksızlık yayıldı. Işıksızlık dokunmadı. Dokunmamak karar gerektirmiyordu. Zevrilon, bu ışıksızlığın kenarında kalmayı seçmedi. Seçim kabuk bırakırdı. Kabuk sıkışmayı doğururdu. Sıkışmak tanım üretirdi. Tanım istemedi. O yüzden serinlik kalmadı. Serinlik yoksa hafiflik de olmuyordu.

Işıksızlığın içinden pürüzsüz bir yarıntı süzüldü. Yarıntının sesi yoktu. Ses gereksiz bir tanım sayılırdı. Tanım bırakmamak daha sessizdi. Yarıntı kabuk yaratmadı. Kabuksuzluk incelmeyi sürdürdü. İncelmek karar değildi. Kararsız kalmak uzun sürdü. Sürmek eksiltmedi. Eksilmeyen varlık çoğalmadı. Çoğalmamak bir bekleyişti.

YANSIMASIZ SERİN BEKLEYİŞ

Vathural’ın alt katmanları bir süre dalgasız kaldı. Dalgasızlık yönsüzdü. Yön tanım isterdi. Tanım kabuk bırakırdı. Kabuk istemiyordu. O yüzden sessizlik sürüyordu. Sessizlik karar taşımıyordu. Kararsız kalmak Zevrilon’un bildiği tek hafiflikti. Hafiflik kalmadı. Kalmamak eksiltmedi.

Yarıntı incelmeden sabit durdu. Sabitlik kabuk gerektirirdi. Kabuk yoktu. Zevrilon dokusunu değiştirmedi. Değişmek bir karar sayılırdı. Karar kabuk yaratırdı. Kabuksuzluk kalmayı sürdürdü. Kalmak bir bitiş getirmedi. Bitmek tanım gerektirirdi. Tanım yoktu. Yalnızca kabuksuz bir sessizlik yayıldı.