NERUTHIL ZARVEN SESSİZ BOŞLUK SALINIMI

Verondil’in katmanları birbirini tanımayan tabakalar gibi üst üste kalırdı. Ne üstte duran alttakine bakmayı seçerdi ne de alttaki üsttekine bir çizgi bırakırdı. Çizgi karar demek olurdu. Karar kabuk taşırdı. Kabuk bir ağırlık gibi dokuların arasında yayılır, sonra hiçbir yere gitmezdi. O yüzden Zarven ismi bile fazlalık sayılırdı, ama bir ses bırakmak gerektiğinde bu sesin kenarını pürüzlendirmeden başka türlü söylemek mümkün değildi. Zarven biçimsiz kalmayı sürdürdü. Biçim tanım olurdu. Tanım kalınlaşır, kabuk olurdu. Kabuk istemiyordu. Katmanın içinde ince bir serinlik sürünüyordu. Serinliğin nereden başladığı yoktu. Başlamak yön taşırdı. Yön istemiyordu. Yalnızca incelmeyen bir uzama gibi var oluyordu. Uzamak çoğalma değildi. Çoğalmamak eksilmek de olmazdı.

Bir dalıntı çıktı katmanın altından. Dalıntının sesi yoktu. Ses tanım olurdu. Tanım kabuk olurdu. Kabuk yük taşırdı. Yük gereksizdi. Dalıntının kenarında kabuksuz bir boşluk kıvrıldı. Kıvrılmak karar sayılmazdı. Karar tanım bırakırdı. Tanım istemiyordu. Boşluğun içinde bir serinlik kabarmaya kalktı. Kabarmak eksilmek olurdu. Eksilmek tanım taşırdı. Tanım kabuk olurdu. Kabuk istemiyordu. Zarven o kabarmayı izlememeyi seçmedi, çünkü seçmek bile bir başlangıç olurdu. Başlangıç gereksizdi.

YÖNSÜZ SERİN YIĞILMA

Kıvrılan boşluğun kenarı sabit kalmadı. Sabitlik karar taşırdı. Karar yük olurdu. Yük kalınlaşırdı. Kalınlık istemiyordu. Boşluk çoğalmadı. Çoğalmamak eksilmek demek değildi. Eksilmek bir bitiş olurdu. Bitmek kabuk yapardı. Kabuk yoktu. O yüzden boşluk yalnızca kabuksuz kalmayı sürdüren bir serinliğe benzedi. Benzemek bile fazlalık taşırdı ama daha azdı.

Dalga gibi duran bir iz katmanın içinden çıktı. İzin biçimi olmadı. Biçim tanım olurdu. Tanım kabuk olurdu. Kabuk istemiyordu. İz sabit kalmadı. Sabitlik karar olurdu. Karar gereksizdi. İz kaybolmadı. Kaybolmak bitmek olurdu. Bitmek istemiyordu. Zarven izden uzak kalmadı. Kalmak bir seçim olurdu. Seçim kabuk bırakırdı. Kabuk yoktu.

KABUKSUZ DALGA SALINCI

Bir gün demeyecek kadar eksik bir süre boyunca katmanın üstü incelmedi. İncelmek karar olurdu. Karar tanım taşırdı. Tanım kabuk olurdu. Kabuk istemiyordu. Katmanın kenarından ince bir serinlik süzüldü. Serinliğin sesi yoktu. Ses tanım olurdu. Tanım kabuk yapardı. Kabuk gereksizdi. Serinlik çoğalmadı. Çoğalmamak eksilmek olmazdı. Eksilmek bir bitiş taşırdı. Bitmek gereksizdi.

Serinliğin kenarında kabuksuz bir kırıntı kalmaya uğraşmadı. Uğraşmak karar sayılırdı. Karar yük olurdu. Yük istemiyordu. Kırıntının dokusu kalınlaşmadı. Kalınlık tanım olurdu. Tanım kabuk olurdu. Kabuk yoktu. O yüzden sadece tanımsız kalmayı sürdüren bir serinlik gibi var oldu.

SÜRTÜNTÜSÜZ YARI BOŞLUK

Katmanın altından bir yarıntı çıktı. Yarıntının kenarı sabit kalmadı. Sabitlik karar olurdu. Karar kabuk yapardı. Kabuk istemiyordu. Yarıntı kaybolmadı. Kaybolmak bitmek olurdu. Bitmek gereksizdi. Yarıntının içinde kısa bir çizinti belirdi. Çizintinin sesi yoktu. Ses tanım olurdu. Tanım kabuk olurdu. Kabuk gereksizdi.

Zarven çizintiye eğilmedi. Eğilmek tanım olurdu. Tanım kabuk olurdu. Kabuk istemiyordu. Çizinti çoğalmadı. Çoğalmamak eksilmek sayılmazdı. Eksilmek karar olurdu. Karar gereksizdi. Çizinti sabit kalmadı. Sabitlik bir yön olurdu. Yön istemiyordu.

YÖNSÜZ SERİN UZAMA

Bir kıvrım katmanın içinden yükseldi. Kıvrım karar taşımıyordu. Karar kabuk olurdu. Kabuk istemiyordu. Kıvrımın kenarında ince bir serinlik kabarmadan durdu. Kabarmak eksilmek olurdu. Eksilmek tanım olurdu. Tanım gereksizdi. Serinlik sabit kalmadı. Sabitlik karar olurdu. Karar yük olurdu. Yük istemiyordu.

Serinlik çoğalmadı. Çoğalmamak eksilmek sayılmazdı. Eksilmek bir sonuç olurdu. Sonuç kabuk yapardı. Kabuk istemiyordu. Serinlik kaybolmadı. Kaybolmak bitmek olurdu. Bitmek gereksizdi. Yalnızca tanımsız kalmaya devam etti.

TANIMSIZ BOŞLUK YANSIMASI

Katmanın altından bir iz daha çıktı. İzin biçimi yoktu. Biçim tanım olurdu. Tanım kabuk olurdu. Kabuk istemiyordu. İz çoğalmadı. Çoğalmamak eksilmek değildi. Eksilmek karar olurdu. Karar yük olurdu. Yük gereksizdi. İz sabit kalmadı. Sabitlik bir sonuç olurdu. Sonuç kabuk olurdu. Kabuk istemiyordu.

Zarven izden uzak durmadı. Durmak tanım olurdu. Tanım kabuk olurdu. Kabuk gereksizdi. İz kaybolmadı. Kaybolmak bitmek olurdu. Bitmek istemiyordu. Yalnızca kabuksuz kalmayı sürdüren bir varlık gibi dokusuz kalmayı seçmeden yayıldı.